یلدا

من آبان پاییزم !

برگ های باران خورده و زرد رنگش و دوست دارم.

آسمون غم گرفته و باران دلتنگش و دوست دارم.

حتی وقتی خودم و آماده بدرقه اش میکنم پایان شیرینش و دوست دارم، به تو می رسه!

من پایانی که آغازش تو باشی، دوست دارم!

هندونه ایی که تو قاچ می کنی،اناری که بی بی دون میکنه، دوست دارم!

وقتی سربه سرم میذاری و می گی آبان که خیلی وقته تموم شده، ابان خانم، حالا دیگه وقت بهمن!

میخندم خوشحالم که نوبت تو شده،زمستان برای من  یعنی شروع تو !

یلدا و تو ....انار و تو .......شیرینی و تو....حافظ برای من تویی....زمستون و تو!

تو بلندترین غزل تو بلندترین یلدا برای منی!

آیات.م